Is de Wali in het huwelijk vereist voor de vrouw?

Wilaya (voogdij) in het huwelijk is een soort bescherming ingesteld door de islamitische wet om de belangen en de rechten van een vrouw veilig te stellen op een moment dat ze een belangrijke fase in haar leven begint. De islamitische wet legde de basis van voogdij vast op basis van medeleven, steun en ondersteuning aan vrouwen. 

Imam Abu Hanifa concludeerde uit de bronnen dat het niet verplicht is voor een mentaal gezonde, volwassen vrouw om een voogd te hebben. Op basis hiervan heeft ze het recht om haar eigen huwelijkscontract af te sluiten, of ze nu getrouwd (dus nu gescheiden) of maagd was. De Wilaya is bij de Ahnaaf uitsluitend beperkt tot prepuberale vrouwen (ondervolwassen). Waar er gesproken wordt over een voogd bij een volwassen vrouw is dit in context dat het gaat om een afvaardiging namens haar maar niet om een voogdij in de zin dat zij geen volmacht heeft. 

De Egyptische wet (Dar al-Ifta van Al-Azhar, de Ahnaf in India en Pakistan) volgt de Hanafi-opvatting die een volwassen vrouw het recht geeft om haar huwelijk te sluiten, mits het gebaseerd is op Kafa’a (trouwen met een geschikte partner) en als ze Mahr al-Mithl ontvangt, het bedrag dat gewoonlijk wordt ontvangen als huwelijksbetalingen door soortgelijke bruiden.
De islamitische wet beschouwt de puberteit als een teken van het begin van intellectuele volwassenheid. Wanneer de teken van puberteit (menstruatie) afwezig blijft dan wordt een bepaalde leeftijd gezien als indicatie van puberteit.

Meningen over het bepalen van de leeftijd van de puberteit

Shaif’i en Hanbali geleerden
Shafi’i en Hanbali geleerden en Abu Yusuf en Mohammed zijn van mening dat de puberteit voor zowel mannen als vrouwen 15 maanjaren is.

Maliki geleerden
Maliki-geleerden zijn van mening dat de puberteit wordt bereikt op 18-jarige leeftijd; er zijn andere meningen in de Maliki-school die de leeftijd van puberteit bepalen op de leeftijd van 15, 19 en 17.

Abu Hanifah
Abu Hanifa bepaalde de puberteit op 18 jaar voor mannen en 17 voor vrouwen.

In context van Nederland

De islamitische wet baseert zich op de Quran en Sunnah, waarbij de doelen  (Maqasid) daarvan onderkend en begrepen zijn geweest door de grootgeleerden in Fiqh. Wanneer er wordt gekeken naar de conditie van Wilayah is het duidelijk dat het doel hiervan het behalen van veiligheid, beschermen van nageslacht en het voorkomen van verderf en chaos is. Een maatschappij zal zich namelijk niet constructief voortzetten, wanneer op microniveau (gezin) deze versplinterd raakt, kinderen een speelbal worden in een vechthuwelijk waarin de juiste opvoeding en het goede voorbeeld achterwege blijft, de band tussen een man en vrouw in een haat-haat relatie terechtkomt terwijl het huwelijk een van de grooste gunsten zou moeten zijn voor de man als vrouw.

Omdat in Nederland de onwetendheid onder de zusters zodanig is dat ze haar rechten niet kent, uit naïviteit laat beïnvloeden door individuen die niet het beste voor haar hebben, is de kans erg groot dat ze in een situatie terechtkomt welke vergelijkbaar is als een gevangenis waar ze niet aan ontkomt: een gevangenishuwelijk. Vele bekeerlingen spreken hierover van een ware hel die ze doorgaan, wanneer haar huwelijk (de kandidaat) niet overzien is geweest door een Wali, de partner misbruik maakt van haar situatie, pas na het huwelijk zijn ware karakter naar buiten komt en hij zijn plichten niet nakomt. Het is hierom dat geleerden van de Hanafi wetsschool in deze context, om de veiligheid van zusters te garanderen en kinderen van een gezond gezin, overstappen naar een andere uitspraak dan die van Abu Hanifah en een huwelijk voltrekken pas als er een Wali bij is. Los hiervan zal het huwelijk van een volwassen vrouw, die bij gezond verstand is, geaccepteerd zijn wanneer zij deze laat uitvoeren volgens de wetsschool van de Hanafi.

En Allah en de Profeet weten het beste.

(Nikah-akte maakt de aktes op naar keuze, met of zonder vermelding van Wali. Nikah-akte voltrekt zelf geen huwelijken.)